Produkcja stali to przede wszystkim stop rudy żelaza i węgla. Ceny stopu stali w aspekcie makroekonomicznym są jednym ze wskaźników oceny stanu gospodarki i prognoz ekonomicznych. Natomiast w skali mikroekonomicznej, w związku ze spadkiem lub wzrostem jego cen, przyczyniają się do podejmowania różnych decyzji konsumpcyjnych. Zatem analiza zmian na rynku stali pozwala na zrozumienie nie tylko otoczenia w skali branży surowcowej i przemysłowej, ale także w szerszej perspektywie. To z kolei pozwala w porę reagować na zmieniającą się sytuację.

Produkcja stali surowej z roku na rok rośnie. Według Światowego Stowarzyszenia Producentów Stali produkcja stali nieustannie rośnie. W 2019 roku na świecie wyprodukowano 1.875.155 ton stali (1,87 biliona ton). Głównymi producentami tego surowca są kraje azjatyckie na czele z Chinami (996,3 mln ton), Indiami (111,2 mln ton) i Japonią (99,2 mln ton) oraz Stany Zjednoczone (87,8 mln ton). Natomiast w Europie są to Niemcy (39,6 mln ton) i Włochy (23,1 mln ton). Polska w 2019 roku plasowała się na 19. pozycji, produkując prawie 8,9 mln ton stali surowej.

Przemysł stalowy w Unii Europejskiej liczy ponad 500 zakładów produkcyjnych działających w 23 państwach Unii Europejskiej. UE jest drugim pod względem wielkości producentem stali na świecie. Bezpośrednie zatrudnienie w branży przemysłu stalowego w UE wynosi ponad 330 tys. pracowników. Natomiast osoby pracujące zarówno bezpośrednio i pośrednio w przemyśle stalowym liczą 2,6 mln zatrudnionych w całej U. Aktywnych zawodowo w UE jest aktualnie 211.703,3 pracowników. W Polsce bezpośrednio w przemyśle stalowym pracuje 24.700 tys. osób.

Głównymi producentami stali surowej w Europie są: Accelor Mittal, Tata Steel, Thyssenkrupp, Voestalpine, Riva. Warto zauważyć, że duży wpływ na rynek miała konsolidacja hut w Europie takich jak: Mittal / Arcelor (2006), SSAB / Rautaruukki (2014) i powstanie Libery Steel Group (2018). Przemysł hutniczy stał się bardziej skoncentrowany i konkurencyjny dla branż, które wykorzystują materiał stalowy do produkcji własnych wyrobów.

Odmrażanie gospodarek po pandemii COVID-19 jest jednym z bodźców do wzrostu popytu na surowce, a tym samym wzrostu ich cen. Jednocześnie z uwagi na wyzwania klimatyczne i realizację działań w kierunku czystej planety dla wszystkich, rynek stali staje się głównym celem w kontekście transformacji przemysłu konkurencyjnego, nowoczesnego i ekologicznego. Dlatego też w maju 2021 roku Komisja Europejska wydała dokument dotyczący zwiększenia konkurencyjności i przyjaznej środowisku europejskiej stali. Dokument ten zawiera informacje w zakresie funduszy i programów oraz aktów prawnych wspierających konkurencyjność i neutralność klimatyczną hutnictwa stali.